In de hand-out wijzen we op het besluit van de generale synode dat met de kerkenraden die overgingen tot het bevestigen van vrouwen in de ambten, een vermanend gesprek moet worden gevoerd. Ook dient de classis tot een daadwerkelijk kerkelijk vermaan over te gaan.
In een ingezonden brief in het Nederlands Dagblad van 26 september 2022 stelt ds. D. Quant dat uit artikel 4.5 van de Integrale Regeling voor de Revisie- en Appelprocedure (IRRA) blijkt, dat een revisieverzoek tegen een primair besluit opschortende werking heeft totdat op dat revisieverzoek is beslist. Ds. Quant heeft gelijk dat daarmee (de werking van) het besluit over vrouw en ambt automatisch is opgeschort totdat de generale synode van 2024 hierover zal hebben beslist.
Toch is dit niet het hele verhaal. Het besluit van 2022 wordt inderdaad opgeschort door de revisieverzoeken die inmiddels zijn ingediend. Dat betekent evenwel niet dat er niet vermaand hoeft te worden. Nu het huidige besluit opgeschort is, geldt het vorige besluit van 1998 en 2001 dat in 2013 en 2016 is bevestigd. Opschorting van het besluit dat de generale synode in 2022 nam, maakt nog steeds niet de weg vrij voor het bevestigen van vrouwen in de ambten. De kerkelijke vermaning moet daarom nog steeds klinken.
Bovendien – en dat is een tweede grond voor het kerkelijk vermaan: de gemeenten die reeds vrouwen hebben bevestigd, hebben zonder uitzondering de opschortende werking genegeerd van de revisieverzoeken en appelschriften die daartegen zijn ingebracht. In het vermanend gesprek moet ook dat aspect worden meegenomen: het negeren van de opschortende werking van revisieverzoeken, appelschriften en zelfs van appeluitspraken, maakt het kerkelijk samenleven onmogelijk.
Daarom is het des te noodzakelijker, zoals de GS ook heeft besloten, om indringend met elkaar te spreken aan de hand van het rapport van de commissie kerk-zijn over de vraag: Hoe behoren we met elkaar kerk te zijn? Binnen de classis worden we geroepen om elkaar te bewaren bij het Woord van God. Er klinken nu stemmen om vanwege de revisieverzoeken het vermanen maar achterwege te laten. Maar nu na langdurig gesprek en jaren van studie door de breedste kerkelijke vergadering een besluit is genomen waarin de lijn uit het verleden opnieuw is bevestigd en de kerkelijke weg helaas door verschillende gemeenten verlaten wordt, is het de plicht van de classis om een indringend gesprek te voeren en mag het vermaan niet achterwege blijven.